Familie Strang



"Ik verheug me op verlof in Engeland"

Na de onthulling van de Walter Stranglaan op 1 december 2007 hield Wim Rhebergen een toespraak met als titel 'Walter Strang en zijn familie'. Onderstaand enkele delen uit deze toespraak.

"Walter Strang was een familieman. Natuurlijk verlangde ook hij naar het einde van de oorlog en wilde graag naar huis, naar zijn vrouw Florence met wie hij, weliswaar zwaar gecensureerd, veelvuldig schriftelijk contact had.
In het voorjaar van 2006 slaagde ik erin Walter's familie op te sporen. Walter's broers hebben de oorlog overleefd maar zijn inmiddels overleden evenals zijn twee zussen Elizabeth en Margaret. De schoonzussen Aileen en Yvonne zijn nog in leven. Walter had een warme band met zijn familie. Deze zomer ontving ik kopieen van mogelijk Walter's laatste brieven. Vanuit Belgie schrijft hij op 26 maart 1945 aan schoonzus Aileen: "Ik heb nu een lange periode van rust achter de linies gehad maar verwacht niet dat dat nog lang zal duren. De berichten zijn gunstig. Als dat zo doorgaat zijn we voor de zomer thuis. Er is een groot verschil tussen Italie en Belgie. De mensen zijn hier vriendelijk en in het dorp waar we nu vertoeven zijn net zoveel pubs als tankstations in Toronto. Ik zou graag Jim weer eens willen zien. Ik weet niet of zijn onderdeel nu in actie is. Hij zou nu eigenlijk met verlof thuis moeten zijn; hij is lang genoeg weggeweest.""

Negen dagen voor zijn dood, op 10 april 1945, stuurt Walter opnieuw een brief aan Aileen, nu vanuit Nederland: "Ik voel me goed deze dagen.
Je weet dat ik uit Italie weg ben. We hebben een week in een Belgisch dorp gezeten. Ik verheug me op verlof in Engeland binnen zes weken of twee maanden. Dat is niet zo lang als je al anderhalf jaar hebt gewacht.
Het nieuws is goed. Het zou niet lang meer moeten duren voordat we allemaal voorgoed thuis zijn. Jimmie heeft geluk dat hij nu uit het leger is. Ik was graag met hem mee naar huis gegaan. Florence vertelde me dat ze bij jou was en genoot van haar bezoek. Ik weet dat Arch nu ergens in Belgie is, maar ik heb al een tijdje niets van hem gehoord. Overdag is het weer hier in Holland goed. Het is nu twee uur 's middags en ik bevind me in een allesbehalve behaaglijke schuilplaats maar het is altijd beter dan in een loopgraaf." Ik ga nu afsluiten en zeg voor nu goedenacht."

Walter had dus een sterke band met zijn in Canada achtergebleven familieleden. Een uitzonderlijk relatie is er zeker ook tussen Nederland en Canada. De goede betrekkingen tussen Canadezen en Nederlanders zijn voor een belangrijk deel terug te voeren op de Tweede Wereldoorlog.
Prinses Juliana bracht met haar gezin een groot deel van de bezettingsperiode door in Ottawa waar Prinses Margriet werd geboren en het Canadese leger speelde een hoofdrol bij de bevrijding van Nederland. Waarschijnlijk is er geen ander land in de wereld dan Nederland waar zoveel respect wordt getoond voor de Canadese oorlogsdoden.

Dat beide naties een historische band met elkaar hebben en nog steeds goed bevriend zijn wordt vandaag nog eens benadrukt bij de onthulling van de straatnaam ter nagedachtenis aan soldaat Walter Strang.
De aanwezigheid van Ian Strang, die mij onlangs liet weten dat hij nog nooit zoveel te weten is gekomen over zijn grootoom dan in de afgelopen maanden, en hoge delegaties van het Toronto Scottish Regiment en het Loyal Edmonton Regiment wordt door ons allen zeer gewaardeerd.

Zoals u heeft kunnen vernemen zal er op 19 april 2008, 63 jaar na de bevrijding van Hoevelaken en dus de 63ste sterfdag van Walter Strang, een nieuw gedenkteken worden onthuld, opnieuw in tegenwoordigheid van de familie Strang en delegaties van beide regimenten. Andermaal een bevestiging van de goede betrekkingen tussen Nederland en Canada.
Zo meteen zullen wij gezamenlijk bloemen leggen bij het reeds in 1946 opgerichte monument voor Walter in Park Weldam.

In dit verband wil ik afsluiten met een citaat uit een van de brieven die ik van Walter's schoonzus Yvonne heb ontvangen: "Walter and Florence had no children. Now, they will have children around his memorial always."



Ian Strang tijdens de bloemlegging op 1 december 2007

Vlnr: een delegatie van het Toronto Scottish Regiment, Ian Strang, Wim Rhebergen, veteranen en een delegatie van het Loyal Edmonton Regiment en Theo Zuurman.